Waarom ik blij ben dat Regeneratieve Landbouw geen harde definitie heeft

De term Regeneratieve Landbouw wordt misbruikt, met 'mooie' verhalen en halve waarheden is er ‘greenwashing’. Als je hard werkt om landbouw te vergroenen is dit uitermate frustrerend. Daar moet rem op gezet worden.

En toch, vanuit wat ik nu meemaak ben ik blij dat het (nog niet?) vaster omlijnd is. Het open karakter heeft namelijk ook een echt positieve kant die heel concreet een grote teler hielp om zelf op zoek te gaan om de eigen kennis en kunde te vergroten over het samenspel tussen bodem, planten en dieren en hoe we daar slimmer, beter, en ‘groener’ in kunnen werken.

Als hij eerst aan harde randvoorwaarden had moeten voldoen, was zijn eigen mentale reis niet begonnen. Een reis waar stappen zetten centraal staat, nieuwsgierig zijn, leren, proberen en enthousiast worden over het veel slimmer kunnen werken in en met de ecologie van bodem, plant en dier.
Die open en uitnodigende start geeft ruimte aan mensen om zelf te onderzoeken.

Samen met Laura Wevers (afstudeerstudent bij het lectoraat) is een mooi overzicht gemaakt van de visies op en over Regeneratieve Landbouw. Vanuit eigen ervaring heb ik dit aangevuld op wat het vraagt van onderwijs en praktijk om te kunnen en te willen groeien in kennis en kunde rondom regeneratieve landbouw.

Want mensen springen niet in één keer op zolder, gun elkaar de ontdekkingstijd waarin de nieuwsgierigheid leidend is om te ontdekken hoe we ecologisch slimmer ons voedsel kunnen verbouwen.
Het document is hier te vinden en is onderdeel van de samenwerking in ReGeNL

https://hbo-kennisbank.nl/details/aereshogeschool:oai:www.greeni.nl:VBS:2:153598

of
https://lnkd.in/eaPhDy4J

Regeneratieve landbouw biedt veel kansen om vanuit nieuwsgierigheid weer opnieuw te kijken naar het boerenbedrijf. Welke oplossingen hebben we eerder bedacht om de productiezekerheid te borgen en welke oplossingen daarvan zijn eigenlijk niet langer geschikt? Omdat de omstandigheden wijzigen of omdat er teveel negatieve effecten mee gemoeid zijn. En als we dan opnieuw, met frisse ogen kijken naar de vraagstukken om productiezekerheid zo goed als mogelijk te borgen, welke manieren zijn er dan te vinden? Manieren die op de korte termijn ons helpen zonder negatieve effecten op langere termijn. Meer kennis van de samenhang tussen bodem, plant en dier met alle interacties daartussen gaat ons helpen om nieuwe routes te vinden. Daarbij is het onvermijdelijk dat we ook steeds meer toe gaan groeien naar een meer afgebakend beeld wat wel en wat niet onder de titel ‘regeneratieve landbouw’ valt. Dat is goed en ook belangrijk om te voorkomen dat het niet meer is dan een ‘positief verteld verhaal’. Er ligt een stevige uitdaging voor ons, die handschoen pakken we samen op.

Op naar een toekomst waar voedsel kan groeien in een goede relatie met mens, natuur en landschap.

PS: natuurlijk ben ik voluit tégen greenwashing en moeten we daar scherp op zijn, die uitdaging ligt er zeker.