Waarom zien luchtwassers er zo 'koud technisch' uit?

De veehouderij ontwikkelt antwoorden op de milieubelasting. Een technisch antwoord op ammoniak belasting is de luchtwasser. De stalen bak die op steeds meer stallen tegen de gevel staat om de stallucht te wassen.  Een mooi iets wat best gezien mag worden.

Maar waarom is het dan zo'n kale, opvallende stalen bak met een puur technische uitstraling?
Waarom heeft hij geen kleur die minder opvalt, of waarom gebruik je hem juist niet om op te vallen?
Zet er een print op die de beeldvorming ondersteunt van een agrariër die investeert in een schone omgeving, tegenwoordig kost dat echt niet zoveel meer, zeker niet in verhouding tot de bouwkosten van de totale stal.

Langs de A30 bij Lunteren staat een grote nieuwe zeugenstal op korte afstand van de snelweg, hier staat zo'n kale stalen bak tegen de gevel. De ondernemer doet actief mee aan het programma Vallei Boert Bewust, er hangt ook een vlag zelfs. Die vlag valt echter in het niet bij de afmetingen van de stal en de luchtwasser.

Maak een print met het logo Vallei Boert Bewust, plak die op die stalen bak en wees zichtbaar in je inspanningen voor een schonere omgeving. De uitstraling die het nu heeft is volgens mij niet de uitstraling die je eigenlijk wil hebben. De boodschap die het gebouw uitzendt kan zoveel beter aanpassen bij wat je doet en wat je wilt. En het is nog nooit zo makkelijk geweest: groot formaat stickers of spandoeken zijn niet duur meer. Soms moet je net even anders naar je eigen stal durven en kunnen kijken.

Veel bedrijven betalen veel voor een mooie reclame plek langs de snelweg, hier is zo'n plek aanwezig en de boodschap is: hier zijn we gesloten en technisch bezig.
Terwijl er bij de oprit van het bedrijf een prachtbord staat en er in de stal hele goede mogelijkheden zijn om de varkens te komen bekijken. Misschien is de voorkant van de stal wel de kant die naar de A30 staat ipv de oprit.

Boerengilde

Op Valentijnsdag 2014 hebben 4 melkveehouders hun liefde voor het 'boerenvak' uitgesproken en ondertekend bij de oprichting van het Boerengilde. De Gildebrief is ondertekend en het toekomst beeld is dat deze groep boeren gaat groeien naar minimaal 100 boeren in 4 jaar tijd. Op weg naar een eigen vermarkting.

Van de website www.boerengilde.nl:
‘Boer-zijn’ is een van de oudste vakken ter wereld. Het is een echt ambacht van mannen en vrouwen die in balans met de natuur voedsel produceren. De boerenkennis die is opgebouwd is groot. Het is een manier van boeren waarbij kennis over koeien, voeding, economie, natuur en bemesting integraal wordt toegepast. Het vraagt veel van elke boer om dit allemaal te beheersen en in te zetten en de integrale toepassing lijkt misschien niet zo efficiënt in economische zin. Toch levert het veel voordelen op voor koe, mens, natuur en landschap.'

Het woord boer en het woord Gilde, beide woorden uit een tijd, woorden die we tegenwoordig niet onder het rijtje 'modern' plaatsen.

Maar wellicht is het juist wel heel modern: om terug te gaan naar wat wil nu eigenlijk zelf, wat wil ik nu eigenlijk echt? En dan uit te komen bij het ambacht van boer-zijn en daar je eigen weg in te zoeken.

Persoonlijk geloof ik in mensen die hun eigen kracht en motivatie weten aan te boeren, ik denk dan ook dat het een succes kan en zal worden. In ieder geval gun ik het ze van harte en ik gun het de maatschappij. Mensen met passie voor hun vak en een brede blik op hun plaats in de omgeving hebben we nodig! Deze boeren geven daar op hun eigen manier concreet vorm aan. Prachtig!

Boeren en Buren: uitdagingen en kansen

Op 4 februari 2014 mocht ik een verhaal presenteren in een TED achtige setting: kort en krachtig, inspirerend en verhelderend. Het onderwerp was helder: landbouw in zijn omgeving en ik ben uitgekomen bij de werelden van boeren en buren, van stad en land. De ringen van Von Thunen komen langs maar nu vanuit een nieuw gezichtspunt.

Het was een mooie bijeenkomst met veel positieve reacties.

De video is terug te kijken via: http://www.youtube.com/watch?v=dhaFMIDtRV8